Toppers spotten in Valkenswaard
Ooit heb ik er een keer mogen rijden en vaak zijn we wezen kijken. De Kerstcross in Valkenswaard was een jaarlijks spektakel. Een begrip. Daar moest je geweest zijn. Gefrustreerd liep ik daar dan rond omdat ik indertijd onvrijwillig ben moeten stoppen met de ‘actieve’ cross. Zonder kruisbanden was het niet te doen. De braces van nu vangen veel op maar toen was er niet zo veel op dat gebied. De laatste keer dat we de Kerstcross hebben bezocht ging het mis. Ik weet niet meer in welk jaar het was maar we belandden al voor de wedstrijd in de grote tent. We raakten met iedereen aan de praat en dronken bier. Veel meer dan noodzakelijk eigenlijk maar dat hoorde bij de leeftijd. Dat vonden wij dan. Op het moment dat de grote tent hard ronddraaide besloot ik maar even op te frissen buiten de tent en een stukje van de cross mee te pikken. Buitengekomen was het redelijk rustig en de laatste toeschouwers verlieten het circuit. De cross was ten einde en ik was er zelf ook wel een beetje klaar mee. Een hele middag bier drinken ga je uiteindelijk toch wel een keer merken. Eén van mijn maatjes verjaarde die dag. ‘Ik ga alvast, dan zie ik jullie straks wel’. In onze stamkroeg in Oud Gastel zouden we met z’n allen zijn verjaardag vieren. Dat feest hebben we toen niet gehaald. Bij een grensovergang werden we teruggestuurd en na wat omzwervingen zijn we uiteindelijk toch nog thuisgeraakt. Onze maat heeft staan wachten met zijn zakken vol muntjes. Gelukkig lachen we er nu om, maar toen was het vooral niet grappig. Binnenkort gaan we weer naar Valkenswaard. Dit keer de GP. Een prachtige baan met een evenzo mooi en talentvol startveld. Naarmate het dichterbij komt merk ik dat ik er een beetje nerveus van word. Het wordt de eerste keer sinds jaren dat ik de wereldtop live aan het werk ga zien. Mijn jongens kunnen ook niet wachten. Er moeten handtekeningen opgehaald worden en foto’s gemaakt. Net zoals ik deed toen ik 12 was. Ik doe wel stoer maar het zijn ook mijn helden. Nog steeds. Voor mij de allermooiste sport van de mannen van staal. 26 april ben ik ook weer even 12. Dan loop ik samen met m’n mannen in het rennerskwartier. Toppers spotten en handtekeningen vragen…