Sam zet de toon

Lachend loopt ze me tegemoet. Ze is rustig. Rustiger nog als op haar ‘live filmpjes’ op Facebook van school. Haar focus ligt op vandaag. Er staat niets bijzonders meer op het spel, dat niet. Sam wil gewoon graag laten zien dat ze terug is. Nog niet eens ten opzichte van haar mede strijdsters, maar meer als een soort van dank voor de mensen om haar heen. De mensen die in haar geloven en haar inzet bewonderend waarderen. De strijd is voelbaar. Geen haat of jaloezie, maar een gezonde wil de beste te zijn, of wellicht te worden.

het mooiste plaatsje
In de tien minuten voor de start lijkt Sam op een andere planeet. Ze sluit zich af van haar omgeving en concentreert zich zorgvuldig trappend op haar spoortje. De start is alles, zeker hier in Heeswijk. Een lastig, technisch baantje, enigszins aangetast door het aanwezige maar prachtige zijspangeweld. Sporen en verraderlijke wippers maken het een circuit met beperkte inhaalmogelijkheden. Door haar winst in de eerste manche mag ze het mooiste plaatsje kiezen. Sam loopt in alle rust met ‘Rakker’ aan haar zijde naar het nog lege hek. Zittend op haar motor kijkt ze strak voor zich uit. Rustig geeft ze kleine beetjes gas. Lief voor haar trouwe maatje. Ik probeer haar van achter het hek nog succes te wensen met een duim, maar dat ziet ze niet. Bij het 15 seconden bord schuift ze wat naar voren en zodra dat bord verdwijnt staart ze bewegingsloos naar het hek.

Het geluk straalt
Ze is goed weg. Rakker steigert lichtjes maar ze weet hem netjes aan de grond te houden. Met een top 5 start begint ze aan haar manche. Ze weet het. Met die mooie eerste manche zit er zeker een podium in. Blijven zitten is het devies. Sam rijdt netjes en maakt geen fouten. Wat ik nog het mooiste vind is dat ze aan het einde de kop nog nadert door haar constante rondetijden. Hierdoor sluit ze de wedstrijd en haar turbulente seizoen af met een prachtige en dik verdiende tweede plaats in het dag klassement. Blij en erg tevreden doet ze haar helm af. Het geluk straalt uit haar blije ogen. Ze blijft rustig maar danst en springt in haar hoofd. Haar ouders en opa zijn gelukkig. Niet om de punten of de beker met bloemen, maar om de lach op haar gezicht. De tevreden lach die meer zegt dan een heel verhaal.

Nog niet 100% fit maar met een ijzeren wil sloot ze dit seizoen af, een boodschap naar de rest achterlatend. Sam is terug…

(Foto’s met dank aan More Heijt MHMXpics.nl)