Zo’ndag

Het is koud, maar ondanks de naderende winter is het toch nog redelijk druk op de perfect verzorgde baan van MC Rilland. Tussen de aangescherpte bulten en fraai geboetseerde kom  bochten ligt de baan er netjes en strak in. ‘De mannen van Rilland’ snappen ‘hun grond’ en verzorgen het met liefde. Als we het terrein oprijden zien we dat verschillende rijders met een behoorlijke naam de weg naar het prachtige circuit gevonden hebben. Max Anstie en Damon Graulus demonstreren hun kunsten en laten zien op welke punten we nog wat tijdwinst kunnen behalen. Zien doen we het wel, maar beseffen tegelijkertijd dat het uitvoeren op dat niveau voor maar weinigen is weggelegd. Niet erg, want niet alle crossers rijden om kampioen te worden. Niet allemaal. Mijn zoon zit lekker in de lift en rijdt er nog wat blaren op zijn handen bij. Het boeit hem niet, want dat is cross. Een litteken meer of minder zal geen der rijders beletten uiteindelijk toch weer op de motor te stappen. Zo snel mogelijk ook, alsof het moet. Een contract met zichzelf. Getekend en gehavend, maar toch elke week weer die prachtige momenten uit het geweldige crossleven zien te pakken. Blessures zijn vervelend, maar het hoort erbij. Je hoeft tenslotte niet te kunnen lopen om te kunnen rijden…

 

Foto met dank aan Kevin Schenk