Ze straalt. Ondanks de beslissing haar professionele carrière te beëindigen lijkt Nancy erg gelukkig te zijn. Ze kan dan ook terugkijken op een prachtige carrière. Natuurlijk, er had gewoon meer ingezeten, maar soms is het gewoon zoals het is. Zoals het gaat.

Een bijter

Jaren aan de top met vele malen ‘net niet’. Momenten dat een ander wellicht de bekende handdoek in de ring zou gooien zette Nancy altijd weer een tandje bij. Alles moet passen, want het zijn altijd weer moment opnames. Je bent altijd zo goed als je laatste wedstrijd. Blijft de motor heel. Maak je zelf geen fout of is er misschien een collega coureur die hem er langs de zijkant ‘inparkeert’. Je neemt beslissingen in honderdsten van secondes. Iedere ronde is weer anders. Elke bocht. De resultaten zijn van zoveel verschillende factoren afhankelijk. Nancy had te vaak net de pech. Soms ook oneerlijke situaties die de uitslag cruciaal hebben beïnvloed. Ze wijst niet. Naar niemand. Dat is de sport nu eenmaal. In dat opzicht is motorcross een sport als elke andere. Maar Nancy was en is een bijter. Opgeven zit er niet in bij de inmiddels wereldberoemde familie van der Ven. Jaren geleden zette ze zichzelf een doel. Ze zou wereldkampioen worden. Het was een droom zonder datum van verstrijken. De aanhouder wint uiteindelijk toch een keer. Een cliché, maar een duidelijke waarheid.

Onder het mes

Verdiend heeft ze de wereldtitel als geen ander. Het hadden er makkelijk meer kunnen zijn maar dat was haar niet gegeven. Naast de diverse andere titels die ze op haar naam zette was de wereldtitel toch wel echt een hele dikke kers op haar crosstaart. Murphy heeft zijn best gedaan, maar Nancy gaf nooit op en won de strijd uiteindelijk. Ze moet nog een keer onder het mes. Er zijn maar weinig crossers die nooit een operatiekamer hebben gezien. Na verschillende ingrepen die dringend nodig waren om er voor te zorgen dat ze haar privé carrière zonder al te veel problemen voort kon zetten, staat er nog eentje op de agenda. Dan is ze weer ‘als nieuw.’ Tussen de operaties door kan ze het toch niet laten zo nu en dan weer op de motor te stappen en geeft dan gewoon weer de toon aan. Professioneel stoppen wil natuurlijk ook niet zeggen dat je nooit meer een motor aan moet raken. Crossen is een plezierig virus, maar op het moment dat je ontdekt en ‘gearresteerd’ wordt is het een kwestie van moeten. Geen andere weg. Je wordt dan wel geacht er alles voor te doen en er misschien nog wel meer voor te laten. Het is een manier van leven die weinig buitensporige activiteiten toe laat. Alles geven.

‘Blue Cru’

Die druk is nu weg. De snelheid niet. Nancy geeft nog steeds het gros van de crosskerels het nakijken en dat zegt toch wel iets. Er zijn veel nieuwe deuren opengegaan voor de knappe Vlissingse. Haar optreden in de Parijs Dakar uitzendingen brachten veel nieuwe kijkers, waaronder ikzelf. Na een wat stroef begin wist ze zich te profileren als een echte presentatrice. Ze werd zichzelf en liet een leuke frisse wind waaien door de stoffige woestijn. Een vervolg? Er is uiteraard contact met de mensen die er over gaan, maar beslissingen zijn daarover nog niet genomen. Heel stiekem lijkt meedoen ook wel iets. Ze lacht, denkt, maar zegt er voorlopig nog niets over. Jarenlang was ze trouw aan Yamaha, wat er voor heeft gezorgd dat het merk haar nu ook trouw is. Ze werd door Yamaha zelf benaderd om zich in te zetten voor de ‘Blue Cru’ organisatie. Samen met crossicoon Gautier Paulin verzorgt ze de begeleiding en dat kun je wel een eer noemen, vind ze zelf. Ook gaat ze een Nederlandse dame begeleiden in haar carrière opbouw. Wie dat is blijft nog heel even geheim, maar mijn gevoel zegt dat het zeker vruchten af zal gaan werpen. Als iemand een idee heeft van de ins en outs, is het Nancy wel.

Vrije tijd

Vader Giel en moeder Janneke hebben vrede met Nancy’s beslissing maar het is niet gek dat je dan even niet weet wat je met de weekenden aan moet. De Fam. Van der Ven is natuurlijk onlosmakelijk verbonden met het fenomeen Motorcross. Ook haar steun en toeverlaat, ‘broer Rinus’ heeft ineens wat meer vrije tijd. Alles went en zal wel weer op z’n plek vallen voor de Zeeuwse crossfamilie en dat hebben ze zeker verdiend. Ze hebben samen een stuk crossgeschiedenis geschreven en dat kunnen we niet allemaal zeggen. Ze straalt. Ik kijk haar aan en stel de vraag die brandt. ‘Als je straks weer helemaal de oude bent, zou je er dan nog over nadenken?’. Ze lacht maar geeft me geen duidelijke ‘nee’. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik de ‘nee’ niet wilde horen. ‘Epi en ik hebben onlangs een huisje gekocht, op nog geen vijf minuten van de woonwagen van mijn ouders. Daar gaan we eerst maar eens mee aan de slag’. Slim. Als je ergens niet over wil praten, moet je gewoon het onderwerp veranderen…

(Photocredits:MXGP)