HoffMeester

Ik zie hem voor het eerst in het echt. Hij had ook acteur kunnen zijn, of model. Iedere moeder zou er dochterlief graag mee thuis zien komen. Netjes en beleefd in ieder geval. Behandelt anderen zoals hij zelf ook graag behandeld wil worden en dat siert. Netjes wacht hij op zijn beurt en bestelt. ´Een warme chocolademelk, een cola en een gevulde koek alstublieft´. ´Een wat?’, vraag de dame achter de balie. ‘Een gevulde koek, of heeft u die niet?’. De Belgische dame heeft er nog niet eerder van gehoord. ‘We hebben wel suikerwafels’. ‘Het is voor mijn monteur, die heeft honger , maar het zal wel goed zijn hoor’. Hij pakt de stenen mok met chocolademelk en blijft even stil staan. Als hij de dame terug heeft geroepen vraagt hij beleefd of hij de mok wel mee naar buiten mag nemen. ‘Dat is zeker niet de bedoeling?’. De vrouw geeft eerlijk aan het liever niet te hebben, ook al heet de jongeman toevallig Glenn Coldenhoff. Het gros van de crossers was met de stenen mok omgedraaid en naar buiten gelopen. Ik misschien ook nog wel. Als ik achter de balie had gestaan had ik hem de mok cadeau gegeven, maar hier komen met grote regelmaat crosstalenten uit alle landen om een ‘bakkie’. Dan ben je snel door je inventaris heen. Hij laat het goedje in een ‘meeneembekertje’ gieten en vertrekt. Vriendelijk zegt hij ons gedag terwijl hij voorbij loopt. Zomaar een gebeurtenis van een kleine 5 minuten maar erg veelzeggend. Talent, ambassadeur en vooral een mooi mens…