‘Grizzly Racing’ Wie de jeugd heeft

Al vaak reed ik er niet beseffend langs over de snelweg. Nooit geweten dat Richard hier al 13 jaar zijn bedrijf runt. Ondanks dat Made geen wereldstad is weten de groten der cross het kleine dorpje toch wel te vinden. Veel van de grote opkomende talenten vonden hun weg via het ‘Grizzly’ van Richard de Beer. ‘De jeugd heeft de toekomst’, is een cliché van de eerste orde, maar tegelijk zo waar. Hij oogt relaxed als we binnen stappen. Nors bijna. Ik ben er dan wel op de afgesproken tijd, maar de klant is hier koning. Netjes en zonder enige vorm van stress of haast help hij een ‘verslaafde’ vader aan zijn crossbehoeftes terwijl Ryan ons bezighoudt met de EK perikelen waar hij nu midden in zit. Ondanks de niet aflatende werkdruk straalt Richard rust uit, wat zeker te maken heeft met het feit dat hij weet wat hij doet. Kennis van zaken.

[logo-carousel id=banners-2]

Loyaliteit als sleutelwoord
Richard heeft al een rijk cross en race leven achter de rug. Het crossen zat hem, net als het sleutelen zwaar in het bloed. Toen hij met zijn 26 jaar en twee gloednieuwe crossers in de schuur, een aanbieding kreeg om als mecanicien mee te gaan naar GP wedstrijden heeft hij dan ook geen moment geaarzeld. ‘Ik weet heel goed wat ik waard ben. Ondanks dat ik lekker meedeed besefte ik op dat moment echt wel dat ik geen wereld kampioen meer zou worden.’ Werken voor wereldkampioenen of teams die in ieder geval de aspiraties voor hadden leek me geweldig. Het waren hele mooie jaren. Ik leerde enorm veel van de totale crosstechniek. Zowel motorisch als veer technisch kreeg ik te maken met alle in- en outs van de motorsport. Ik leerde de jongens kennen die nu op doorbreken staan, er zijn, of inmiddels hun helm al aan de wilgen hingen. Loyaliteit als sleutelwoord. ‘Het worden vrienden. Familie bijna. Ik had toen zelf nog geen kinderen, waardoor je die jongens, soms ‘losgelaten’ door ouders, bijna als je eigen kinderen gaat zien. Het is een rugzak met goud.’

Mijn vrouw wist dat
Toen zijn eerste zoon Ryan werd geboren kwam de omslag. Ik miste mijn gezin. Dagen van huis, terwijl je weet dat je vrouw en kind thuis zitten te wachten tot je er weer een keer bent deed me steeds meer pijn. Ik ben een echt mensenmens, ook al denken velen anders. Ik ben er uit gestapt op me weer volledig bij mijn gezin te voegen, wat mijn beste beslissing ooit was. Als monteur ben ik bij een motorzaak in mijn woonplaats gaan werken. Eerlijk gezegd frustreerde me dat een beetje. Geen negatief woord over dat bedrijf, echt niet, maar ik miste van alles. Op een dag reed ik naar huis en passeerde een bedrijfspand waar ik al langer stiekem eens naar loerde. Je hebt allemaal wel eens zo’n moment dat je al lang iets wil, en je ineens een beslissing neemt. Ik ben rechtstreeks naar de makelaar gereden en heb zonder enig overleg het pand gekocht. ‘Het moest gebeuren’, mijn vrouw wist dat.

[logo-carousel id=banners-2]

Vader van crossende kinderen
Richard weet doorgaans goed waar hij mee bezig is. Wist wat hij in zijn mars had en volgde zijn gevoel. Dat heeft hem geen windeieren gelegd. ‘Grizzly Racing’ was een feit. Richard en motorcross zijn één. ‘Alles is cross hier, 24 uur per dag. Thuis liggen er overal brillen, glazen en kleren. Op iedere vierkante meter vind je wel iets wat met cross te maken heeft. Thuis praten we over cross, kijken filmpjes en lezen het laatste nieuws. Ziekelijk bijna. Het is echt een verslaving. Eenmaal er in teken je voor het leven. Hoe dan ook. Het houdt me erg bezig allemaal. Als ik op de cross ben leef ik even in een andere wereld. Als ‘teammanager’, ben ik evengoed een vader van crossende kinderen. De nagels er af.

Kwaliteit blijven waarborgen

De zaak groeide uit tot een centrum waar je terecht kunt voor alles wat maar enigszins met cross te maken heeft. Tuning en vering zijn wel Richards speerpunten. Natuurlijk doen we alles, maar dat zijn twee dingen die ik absoluut zelf moet doen. Ik ben een perfectionist wat dat aangaat. Beneden staat een testbank waar hij voor ‘technisch partner’ VHM de ‘gouden koppen’ finetunet. Tienden van millimeters maken meters verschil. Dat Richard ook het afstellen van vering goed in de vingers heeft had ik al een tijdje in de gaten. Toch kreeg ik het idee dat hij er de laatste tijd wat minder aandacht aan besteedde. Niets blijkt minder waar. ‘Ik ben een tijdje gestopt met stickers plakken, puur omdat het me te veel werd. Toch wisten de meesten wel hoe het zat. Het opzetten van het ‘Grizzly Racing Team’, kostte hem veel energie en tijd. Alles moest wel gewoon doorgaan natuurlijk. Na een periode van ‘bouwen aan’ staat alles wat het team betreft goed op de rails. Losgekoppeld van het ‘Racing Service’ gedeelte is het Team nu een apart bedrijf. ‘Ik wil de service en kwaliteit waar we met GRS voor staan blijven waarborgen.’

[logo-carousel id=banners-2]

Twee losse bedrijven, intern gekoppeld
Richard kijkt me aan en hij lijkt me vermoeid. Het is ook veel allemaal. ‘Je slaapt niet veel denk ik he?’, vraag ik met een soort van herkenning. ‘Klopt’, zegt Richard, maar ik kan er gelukkig goed tegen. Hij heeft in de afgelopen 13 jaar een prachtige basis gelegd, maar het moet wel anders nu. Als ik de kwaliteit van ‘GRS’ wil blijven waarborgen moeten we gewoon dingen aan gaan pakken. Iets zakelijker nog, om het rendement van de dag zo hoog mogelijk te houden. Sommige dingen kan ik gewoon niet uit handen geven. Dat is mijn kracht, maar tegelijk werkt dat soms tegen in de groei van het bedrijf. Er is dan ook besloten met meerdere monteur te gaan werken die het reguliere werk voor hun rekening gaan nemen. Ook zal het team losgekoppeld worden van de werkplaats. Twee losse bedrijven, intern gekoppeld. ‘Veel dingen lopen nu door elkaar wat erg rommelig is en het overzicht vertroebelt. Ook boekhoud technisch kost het nu vaak meer tijd dan noodzakelijk. ‘Daarom reis ik tegenwoordig pas op het allerlaatste moment af naar de racelocatie. Bedrijfstechnisch kan ik het gewoon niet maken om de helft van de week rond te toeren door Europa. Er blijft werk liggen en de klanten moeten dan ook te lang wachten. ‘GRS is de basis en dat wil ik graag zo houden’.

‘We hebben alles in huis’
‘Ryan mag wat mij betreft prof worden, als dat in hem zit. We zijn op de goede weg, maar moeten de juiste balans zien te vinden. Er gaan nog te veel dingetjes onnodig mis waardoor de uitslagen soms wat tegenvallen’. Richard legt geen druk. Hij mag veel en moet ook wel dingen natuurlijk, maar het plezier staat op nummer 1. ‘De snelheid is er gewoon, maar hij moet gaan proberen een bepaalde positieve flow vast te gaan houden. Geloven in zichzelf’. Ryan is precies zijn vader. Nuchter, maar gedreven tot op het bot. De kleine Cody heeft dat wat minder. Die meldt zich 5 minuten voor zijn manche, doet vervolgens zijn ding en is, zodra hij zijn helm afzet weer het spelende kind. Graaft een kuil of raast met zijn fietsje over het rennerskwartier. Onbezorgdheid ten top. Over het loslaten of weggeven van je kind aan een team, als hij een bepaald niveau mocht bereiken, zit Richard niet in. ‘We hebben alles in huis en vooral in eigen hand’. Het opleiden en begeleiden van de jeugd zal altijd vooraan staan bij Grizzly. ‘Ryan kan nog wel een stukje groeien binnen ons eigen team. Wat volgt is van latere zorg. We zien het vanzelf…

(Foto’s met dank aan: RGP PHOTO – Ron van der Bij en Tattler MX – Bart Amsig)