Gouden erfenis

Het waren de motoren die ik kreeg. De talloze brillen die ik kwijtraakte en de laarzen en broeken die ik kapotreed. De benzine die ze voor me tankten. Het waren de kilometers die ze voor me reden, naar de vele verschillende banen en ook naar de verschillende ziekenhuizen. Het waren de weekenden die ze opofferden. Alles vanuit de ongedwongen passie, vooral omdat ze het zelf zo mooi vonden. Altijd zonder druk. Je best doen was goed genoeg. Mijn ouders gaven me mijn jeugd. Het mooiste in mijn leven, met motorcross als een gouden erfenis. Mooie herinneringen geven vorm aan wie ik nu ben. Ook al laat mijn lichaam het steeds vaker afweten, de mentale kracht om door te gaan blijft. Overblijfselen van een prachtige tijd. Ik geef het door in woord en daad.

Mijn ouders. Eeuwige roem en nog meer dank…