Frank en Grietje

Je hoeft niet uit een gelijkgestemde familie te komen om de passie te kunnen ervaren. Dat blijkt uit een gezellig gesprek met Frank en Grietje. Hun namen doen je denken aan een sprookjes koppel, maar van fictie is bij deze twee cross liefhebbers absoluut geen sprake. Beiden zijn ze besmet met het virus. Tot op het bot. Ze dragen de cross een heel warm hart toe en dat laten ze dan ook heel duidelijk blijken. Ondanks er (nog) geen sprake is van een zelfstandig cross team, is dat wel een droom die ze graag zouden verwezenlijken. Beiden gek van de cross. Frank heeft ooit twee keer deelgenomen aan een jaarlijkse zogenoemde ‘mekaniekerscross’, in de vorm van bakkenist. Daar heeft hij vervolgens nog een dikke week ‘plezier’ aan beleefd. ‘Nooit geweten dat een mens zoveel spieren in zijn lijf heeft’, lacht hij. ‘Mijn armen waren zo lang geworden dat ík zonder te bukken mijn veters kon strikken’. Met groeiend respect voor de ‘echte’ atleten een ervaring om nooit meer te vergeten. Frank is sinds jaar en dag speaker op diverse crosswedstrijden. Al jaren verzorgt hij het verbale deel van de Internationale wedstrijden op de Keiheuvel in Balen. Zeker nu het banenaantal zo geslonken is in België, is het jaarlijkse spektakel een van de meest spraakmakende overgebleven cross weekenden. Zelf sla ik geen editie over. Zijn stem klinkt dan altijd erg vertrouwd. Zoals bij meer van dat soort mannen hoor je de kennis en ervaring in hun unieke stemgeluid. Grietjes neef croste jaren op kampioensniveau wat haar liefde voor de cross aanwakkerde. Vervolgens reed ze zelf nog wel een aantal najaar wedstrijden bij de dames, maar daar bleef het uiteindelijk bij. Met deze ervaring in haar hart heeft ze vervolgens een andere passie ontwikkeld. Je kunt foto’s maken en foto’s maken. Mij is het nooit gelukt. Voor mijn gevoel is het ook niet echt te leren. Wel bepaalde technieken, zoals nabewerking natuurlijk, maar je moet ‘het oog’ hebben en mensen met dat talent zijn er niet zo veel. Geloof me, ik heb het geprobeerd met de Nikon van mijn zoon, maar helaas bleef er bitter weinig bruikbaar materiaal over. Het moet in je hart liggen en je moet genoegen kunnen nemen met de lovende kritieken van de rijders. Er van leven kunnen er maar weinig. Er stroomt dus wel degelijk crossbloed door Grietjes aderen. Aangezien het crossen toch een manier van leven is, krijg je ook zijdelings veel mee van het hele gebeuren. Het is al snel een familieding waar je in meegetrokken wordt. Sinds een paar manden ondersteunt het liefdeskoppel twee rijders, Gregory Goris en Frederic Brumenil, welke ze onlangs via de ‘socials’ presenteerden middels een geweldige professionele fotoshoot. Het liefst zouden ze het tweetal volledig in de crosswatten leggen, maar dat is nog niet mogelijk. ‘Een droom ja, dat is het stiekem wel natuurlijk’, zo vindt Frank. Ze beseffen dat zoiets valt of staat met sponsoring. Mensen en bedrijven die het zien. Zien en voelen. Crossharten. De gunfactor is er wel voor de twee fanatiekelingen. De bedragen zijn niet al te hoog, wat de instap wat makkelijker maakt. Geen bedragen die via omzetverhoging snel terug moeten komen. ‘Wie geeft die krijgt’, is een stelregel. Geven doen ze wel. Nu nog een klein beetje krijgen…

Foto’s met dank aan MXGRIETJE-MXPICS