De laatste keer
Het is al donker als ik veel te hard de afslag neem. Altijd vergis ik me in de scherpte van de bocht, zoals ook mijn vader dat altijd vergat. Het gaat wederom net goed en vervolgens neem ik ook de hobbels van het spoor weer veel te hard. Altijd. Er ligt een heel verleden in Zegge voor mij. Gerry was onze vertrouwenspersoon als het om de cross ging. Ondanks de onbeschrijflijke wirwar van open blokken, gereedschap en incourante inruilers, wist hij er moeiteloos zijn weg. Niemand kan alles, zoals mijn dochtertje altijd zegt, maar Gerry kwam heel dicht in de buurt. Op iedere vraag een antwoord en voor elk probleem een oplossing. Hij bestelde het, ging het voor je halen of maakte het zelf. Maria doet open. Geen Gerry deze keer. Ik geef haar drie kussen en condoleer, maar ze stelt me gerust. ‘Het gaat wel hoor’, zegt ze lief. Er heerst verslagenheid in huize Franken, maar op een berustende manier.
Iedereen wist van zijn manier van leven. Door velen gewaarschuwd, maar niets of niemand kwam daartussen. Een man van de oude, maar zeer voorbeeldige stempel, gezegend met een aangeboren missie van ‘helpen’. Er zijn voor een ander, zoals het volgens hem ook allemaal bedoeld is geweest. Ooit. Alles en iedereen kreeg een portie, waar helaas ook regelmatig misbruik van werd gemaakt. Dat calculeerde hij in. Immers, wie goed doet… ‘Voor alles komt een tijd, ook voor zulke mensen’, redeneerde hij en dat hoop ik ook echt. We halen herinneringen op. Voorbeelden van hoe hij was en hoezeer hij gemist zal gaan worden. Waarom zijn dochter Jolanda na een paar crosspogingen toch koos voor het schaatsen en waarom zijn geliefde vrouw altijd moest wachten met haar klusjes, omdat de klanten ten allen tijde voor gingen. Hoe hij een auto kocht voor wildvreemde mensen in de Dominicaanse Republiek zodat ze zich makkelijker konden behelpen. Zoals hij zorgde voor zijn familie en vrienden is zonder twijfel uitzonderlijk te noemen. Een weldoener zonder ego. Mijn rit naar ‘De Zeg’, zal voorlopig de laatste zijn, want ik heb verder in het respectvolle dorpje niets te zoeken.
Een voorbeeld voor velen. Gerry is er niet meer, maar de legende blijft…