Balen is terug!

Het trouwe bestuur van KMC Mol

Twee keer ben ik er geweest. Twee keer was het een schitterende dag. Op de edities 2015 en 2016 was ik getuige van prachtige momenten. Vooral de strijd tussen Strijbos en Simpson is me bijgebleven. Ook het moment dat een ontketende Shaun zijn KTM in de metalen hekken boorde. Opstaan en doorgaan was het devies van de strijdlustige Schot die niet voor niets optreedt onder de noemer Simpson Army. Mijn jaarlijkse traditie werd om  verschillende redenen afgebroken. Jammer. Een verlies was het zeker, te weten dat ook Kester, Orp en Wuustwezel al enige tijd niet meer op de jaarlijkse kalender voorkomen. Na een onzekere periode kreeg Danny Joos dan toch nog redelijk onverwacht groen licht. Natuurlijk onder bepaalde ‘Covid’ voorwaarden, maar toch. Waarschijnlijk zou een wedstrijd als deze in een ‘normale wereld’ vele malen zwaarder bezocht worden dan de 5000 man die nu binnen mogen, maar het is toch weer een begin. En wat voor een begin. Kijkend naar de deelnemerslijst is het voor mij een hele grote pleister op de wond die ik mezelf toebracht niet naar Oss een Lommel te gaan. Ja, ik mis het. Heel erg zelfs en kan bijna niet wachten tot zondag. Niet alleen ik, maar zeker ook organisator Danny Joos is erg enthousiast. Niet dat het organiseren hem onrust oplevert, maar een nieuw leven schenken aan zijn dood gewaande crosskindje maakt wel de nodige emoties los. De jarenlange onzekerheid lijkt te keren en dat doet hem en cross minnend België en Nederland goed. Heel goed. De weersverwachtingen zijn op zich positief. Zeker tot de zondag alleen maar zon, met een paar druppels op de dag zelf, die na correctie weggestreept kunnen worden. Succes voor de rijders die mijn dag gaan maken, maar meer nog voor het gehele team van KMC Mol die dit weer mogelijk maakt. Alvast bedankt voor het aankomende weekend, de geleverde strijd en de geweldige opbrengst daarvan!