Levenslang

Soms zie ik een naam van een bedrijf die ik lees zonder er verder bij na te denken. Bij het zien van letters en/of het logo denk ik zelden dieper na om er achter te komen waarom er voor die bewuste naam gekozen zou zijn. Vreemd, vooral als je je dagelijks met reclamemaken bezig probeert te houden. ‘Living for the Weekend’, is er zo een. Uiteindelijk dekt het wel de hele, megagrote, lading. Iets wat ik nu mijn zoontjes probeer mee te geven. Crossen is niet alleen maar rondjes rijden op een circuit. Crossen is niet alleen vette foto’s laten zien aan je, soms jaloerse, klasgenootjes. Het is veel meer dan dat. Het is ook zorgen voor. Zorgen voor je spullen, je motor en vooral jezelf. Op welk niveau je de sport ook bedrijft, er is altijd wel wat te doen en zeker te laten. ‘A way of life’. ‘Je kunt niet zomaar een beetje crossen’, zei mijn vader wel eens en daar had hij gelijk in. Een ‘beetje crossen’ is niks en vooral een te kostbare hobby om er ‘hatseflats’ mee om te gaan. Je crosst of je crosst niet. Doe je het wel dan zorg je dat je motor er altijd klaar voor is. Niets aan het toeval overlatend loop je alles na en zorg dat je in conditie bent. Blessures zijn helaas toch veel te vaak te wijten aan een ongetraind lichaam. Het is een keuze die je zelf maakt. Een stuk van je leven waar je later met veel genoegen op terug kunt kijken. Motorcross. Een vergrijp waar je levenslang voor zal krijgen. ‘Living for the Weekend’ dus.