D-Day

Recht voor me aan de muur hangt een foto van mijn vader. Hij kijkt naar me en lacht. Ik maakte de foto indertijd zelf dus weet zeker dat hij naar mij lacht. De man die me ‘verziekte’ met het crossvirus. De man die me meesleepte van cross naar cross. Het was een kwestie van tijd. Ik raakte geobsedeerd. Geinfecteerd. De infectie blijkt niet te genezen en zaait verder uit. Niet dat ik mijn best doe er vanaf te komen, integendeel. Door hem bestaat mijn leven voor een groot deel en altijd op de een of andere manier uit motorcross. Alzheimer maakte helaas een einde aan het zijne. Hij genoot en heeft mij zien genieten. Net zoals ik nu geniet als ik mijn zoontjes hun prille meters zie maken heeft hij ook aan de kant gestaan. Jaar in jaar uit. Niet alleen voor een ander. Ook voor zichzelf. Cross is en blijft mooi, altijd en overal. Er is veel te zien en er zijn veel momenten ‘te pakken’. Alles moet vastgelegd worden voor de mensen na ons. Alles, tot in detail. Er zal nog veel gebeuren en veranderen maar de passie zal blijven, altijd. Ik onderga, geniet, sla op en deel. Jullie lezen het blijkbaar graag, want ik krijg zelden een negatieve reactie. Eén van de drives die me gaande houden. Door alle aandacht stond er een tijdje geleden iemand op om een nieuwe site voor me te maken. Verrast en vooral erg blij kon ik er toch nog geen beeld van vormen tot vanavond. Ik kreeg een prototype doorgemaild waarvan ik erg onder de indruk ben. Een ‘echte site’ met alles erop en eraan. Doorkliklogo’s van adverteerders die de lezer rechtstreeks naar de desbetreffende site begeleiden. Betere statistiekoverzichten en een mooiere en overzichtelijkere verdeling van het hele aangeboden pakket. Kortom, een juweeltje. Nog een paar hele kleine puntjes op de i en dan mag ik hem introduceren.

Aanstaande zaterdag is het zover en ik kan eigenlijk heel moeilijk wachten. Ik ben een deler van huis uit dus het moet de wereld in. Lezers en adverteerders verdienen dit, da’s zeker. Maar ik vergeet zeker niet dat het juist de lezers zijn die me dit, misschien indirect en onbewust, gegeven hebben. Als ‘gever’ ben ik nu dus toch heel erg blij met het krijgen. Het krijgen van alle aandacht, lof en liefs. Je bent tenslotte pas een schrijver als je lezers hebt…

Grote dank aan lionwebcreations.com en de familie Bouwense mackmxracing.com die me dit gunnen.