Mike is back…
Hij stopte. Toch niet. Weer wel en toen weer niet. Niemand neemt hem iets kwalijk. Het is een meer dan logische reactie van iemand die meerdere wervels in zijn rug aan gruzelementen sprong. Toch, hoe hevig de pijn ook is geweest, vervaagt zo’n trauma met het verstrijken van de tijd. Mike weet het nu. Er is eigenlijk geen weg terug. Terug waarheen? Een wereld zonder cross is haast ondenkbaar voor de doorgewinterde Kras. Er zijn toch wel momenten geweest dat het niet veel scheelde. Afgelopen seizoen nog. Door twee manches niet te finishen greep hij net naast de felbegeerde EMX300 titel. Van de vijftig punten die hij daar moest laten liggen kwam hij er op het eind vijf tekort. Dat is zuur. ‘Toen vroeg ik me af wat het allemaal nog voor zin had. Zo’n mooi seizoen door twee haperende KTM’s naar de knoppen’. Natuurlijk, een tweede plaats is zeker niet uit te vlakken, maar voor wie Mike een beetje kent is het wel duidelijk. Alleen de winst telt. ‘Als ik niet meer voor het podium mee kan doen stop ik er echt mee’. Het podium is nog steeds haalbaar voor de ervaren Puttenaar. Niet alleen buiten, maar ook binnen is hij nog steeds in staat een vuist te maken. Risico’s neemt hij niet meer. Op onze vraag of er een mogelijkheid zou zijn hem aan de start te krijgen tijdens de Van Doorn’s Supercross in Goes antwoordde hij ontwijkend. Ook na een voorstel van onze zijde bleef de vraag nog onbeantwoord. Later die dag, na zijn huiselijke overleg, hadden we nog een keer contact. ‘Ik ga vrijdag en zondag trainen. Sowieso. Als de baan me ligt en het gevoel is goed wil ik het graag doen’. Vandaag waren we erbij en zijn gevoel was goed. Alles klopte en Mike gaf aan dat hij het vertrouwen heeft. ‘Als jij het hebt, hebben wij het ook’, antwoordde ik en de deal werd gesloten. Voor mijn zoon en mij was dit redelijk nieuw, maar het concept klopt en op wat voor manier en met welke medewerking een en ander tot stand is gekomen zal begin van de week online komen. Voor nu kunnen we in ieder geval mededelen dat Mike zijn Ecomaxx kanon de sporen gaat geven en dat was eigenlijk onze enige wens. Mike, bedankt voor het vertrouwen…
Tot Goes!
Olav en More Heijt
( Foto met dank aan More Heijt – www.mhmxpics.nl )