Peter op handen
‘Ik was de eerste die hem belde.’ Peter Mulder deed vorig jaar een oproep voor de supercross in Goes. ‘Anderen stuurden een berichtje, maar ik wilde het persoonlijk doen’, aldus de 18 jarige Damien van Erkelens. Dat gaf bij autohandelaar Peter Mulder Jr. de doorslag. Peter is een liefhebber van de eerste orde. Rijdt zelf hobbymatig, maar heeft er plezier aan voor 10. Peter is ook erg hulpvaardig en doet graag iemand een plezier. Hij stelde twee motoren ter beschikking voor rijders die graag de supercross mee wilden doen. Twee fonkelnieuwe Husky’s. Dat was het eerste contact.
‘Ik voelde me net een pro’
Damien deed het boven verwachting met een 4e plaats op de zaterdag. Hierna vroeg Peter hem of hij ook de indoorcross in Pesse mee wilde rijden. Ook daar had de totaal verraste Damien wel oren naar. Daar aangekomen hielp hij Peter de motoren uitladen. ‘Nieuw stickerset?’, merkte hij op. ‘Kijk maar eens goed’, lachte Peter. Tot zijn grote verbazing zag Damien zijn eigen naam en nummer op de kappen en kon zijn ogen niet geloven. ‘Met de inzet en toewijding die jij geeft wil ik je graag het hele seizoen op mijn motor hebben’. Damien kon er niet over uit, maar accepteerde het aanbod met handen en voeten. Als echte vrienden struinden ze vervolgens samen de NK’s af en nog een aantal losse wedstrijden. ‘Ik voelde me net een pro. Ik moest alleen zorgen dat ik op tijd, met kleding en een berg goede moed op het circuit verscheen.’ Peter zorgde werkelijk voor alles. Een monteur prepareerde en repareerde waar nodig. Ik voelde me gewoon schuldig’. Damien straalt dankbaarheid.
Dikke maatjes
Door wat mechanishe pech en een kortstondige handblessure moest hij een paar manches laten vallen, maar wist het seizoen toch nog met een prachtig verdiende 14e plaats af te sluiten. In de gesprekken die ze al hadden over het nieuwe seizoen gaf Peter aan graag door te willen met Damien. Over op welke basis en welk programma er afgewerkt zal gaan worden zijn ze nog in overleg. ‘Dat zal op een later tijdstip naar buiten worden gebracht.’ ‘We zijn, ondanks het leeftijdsverschil van 8 jaar, in een korte tijd echt dikke maatjes geworden. We trainen vaak samen, praten veel over cross en het leven en gaan soms eens lekker de kroeg in. ‘Hij zorgt voor me als een soort tweede vader’, lacht Damien. ’Peter rijdt zelf minder nu hij Damien steunt en begeleidt, maar daar zit hij niet mee. ‘Naar jullie kijken vind ik haast net zo mooi als zelf rijden’. Ze hebben elkaar gevonden en hebben er nog lang geen genoeg van. Nog steeds is het een apart verhaal. Een nog nieuw ruikend dik jongensboek. Bladzijde twee…
Damien dankt: Eurol Olie, Bakhuis betonboringen, Zwiers bestratingen, Club van 50, Fiets City Hanink, Jager van Schoten recycling en last but not least zijn altijd toegewijde ouders voor de steun van afgelopen seizoen. Op naar 2017!
(Foto’s met dank aan; RGP Ron Go Pro Foto’s en Ed Bulk Fotografie)
