Geen woorden…

Raivo is nog even op zijn kamer. Door het initiatief van ‘Rookies’ is zijn gametijd behoorlijk aan banden gelegd. Door de week zit het er de komende maanden niet echt in. Een strak programma van school en cross zorgt ervoor dat de overgebleven vrije tijd niet aan computers besteed zal worden. Raivo vindt het niet erg. Hij kan wel zonder als het moet. Het is ook wel de tijd van nu. ‘Wat moet ik anders gaan doen dan. Voetballen?’. Raivo is altijd rustig maar erg ondernemend. Loopt zeker niet met zichzelf weg en lijkt daardoor soms ongeïnteresseerd. Toch is het tegendeel waar. ‘Altijd is hij bezig met het verzinnen van manieren om handel te creëren’. Nog niet zo heel lang geleden begon hij met de verkoop van ‘RD kleding’ via een heuse webwinkel, maar dat loopt nog niet storm door een chronisch tijdsgebrek. Het idee is goed. We praten over het verloop van het afgelopen seizoen. ‘Anja is Google’. Ze weet alles nog. Als ze vertelt over de wedstrijden droomt ze terug. Tot in de kleinste details haalt ze verschillende anekdotes boven tafel. Een gevoelsmens. De omgang met anderen is voor haar erg belangrijk, maar zo zijn ze niet allemaal helaas. ‘Iedereen is anders he’.

‘Vooral geen tijden klokken’
Raivo maakt zich niet druk. Als zijn vader hem vraagt hoe het kan dat zijn telefoon zo snel leeg is reageert hij nuchter: ‘Weet ik niet. Als de mijne leeg is laad ik hem gewoon weer op. Dus dat. Net als Joep een opmerking wil maken over het, in zijn ogen, overmatige telefoongebruik blijkt het een mailtje van Marcel Hartman, bondscoach van Neerlands crosshoop. Het programma voor volgende week wordt per mail bevestigd. ‘Vooral geen tijden klokken’, wordt met nadruk vermeld naar ouders en monteurs. Het gaat nu even om de kwaliteit van het rijden, niet om de snelheid. Zonder koppeling en zoveel mogelijk staan. ‘Mooi rijden’. Ik vraag me gelijk af wat je dan een jongen als Raivo nog bij moet brengen. Zo jong al met een berg titels op zak. Begin dit jaar werd hij zelfs, door het ontvangen van de Ben Majoor Trofee, bijgeschreven  in ‘The Hall of Fame’. Een prijs voor het grootste talent van het jaar. Kampioenen als o.a. Kees van de Ven, Dave Strijbos, De Reuver, Herlings en Pootjes ontvingen eerder deze prestigieuze wisseltrofee. Uitzonderlijk dus. Het gaat natuurlijk niet alleen om zo snel mogelijk rond te komen, maar zeker over alles er omheen. Hoe ga je om met de voorbereidingen en dagelijkse trainingsschema’s. Het zijn tenslotte nog steeds kinderen, lichamelijk en geestelijk in de volle groei.

Ze zijn blij met elkaar
Het wordt zijn vierde jaar alweer onder de vleugels van HSF Motorsport. Afgelopen seizoen was vrijgemaakt om te leren. De overstap naar de 125 lijkt klein, maar heeft toch veel impact gehad op Raivo. Niet alleen qua rijden, maar zeker ook mentaal. ‘Ik stond ineens naast jongens met een baard’. Dat imponeerde de tengere geweldenaar toch wel enigszins. HSF snapt heel goed hoe het werkt. Raivo kreeg de tijd en dat wierp tegen het einde van het seizoen duidelijk zijn vruchten af. Vanaf het begin heeft hij niks overhaast en dat is knap. Als je weet wat je al bereikt heb en in je mars hebt, toch op afstand van de kop je rondjes blijven rijden. Steeds een stapje verder zonder risico’s te nemen. Jezelf de tijd geven is nog het moeilijkste. HSF en de familie Dankers. Ze zijn blij met elkaar.

‘Eerlijk zijn en nuchter blijven’
Een van zijn sterkste kanten is toch wel zijn constante factor. Hij is in staat een tempo aan te zetten en dat de volledige manche aan te houden. Netjes en gecontroleerd. ‘Zijn laatste ronden zijn vaak nog de snelste ook’. Dat talent heeft hem ook al veel gebracht. In zijn laatste wedstrijden heeft Raivo wel laten zien dat hij er klaar voor is. Als ik vraag wat zijn verwachtingen zijn voor 2017 mompelt hij wat. Eigenlijk wil hij helemaal geen antwoord geven. Zo is hij. Het zou een Rotterdammer kunnen zijn; ‘Geen woorden maar daden’. Vader Joep is eerlijk maar voorzichtig in zijn uitlatingen. ‘Er zijn veel snelle jongens volgend jaar, maar een podium zou er zo nu en dan toch wel in moeten kunnen zitten.’ Ik ben het met hem eens. Raivo reageert niet en kijkt schuin vanonder zijn pet de tafel rond. Het is geen prater nee, maar ik hoor hem denken. We lopen nog even naar Joeps kantoor waar de kampioensmotor staat. ‘Niet starten hoor, er zit geen olie in’. Raivo kijkt trots, zonder het te beseffen. Dat mag ook. ‘Ik kan niet alles bewaren, maar dit is een motor die ik nooit weg zou kunnen doen’, aldus een evenzo trotse Joep. Wat ik het fijnste vind aan mijn bezoek is het echte. ‘Eerlijk zijn en nuchter blijven’. Dat motto staat voorop en die sfeer hangt dan ook als een dikke mist in en om het huis.

Tot zijn verbazing krijgt mijn zoon een origineel gesigneerd RD shirt mee van Raivo. Gewoon zomaar. Met glanzende ogen bedankt hij. Raivo is geen prater nee…

(Foto’s met dank aan Eric Laurijssen, SteJo Media en More Heijt-MHMXPICS.NL)