Net als in de film

‘The Exceptional Six’. Hoe verzin je het? Geniaal door simpelheid. Wat wil het crossverslaafde publiek nu het liefst zien? Inderdaad. Achtergronden en het echte leven achter de keiharde sport en het leven van een broodcrosser. We willen het eigenlijk niet weten, maar dat echte leven is vaak niet zo glamoureus als we dachten toen we het deksel van een emmer aan ons fietsstuur bonden en onszelf kroonden als kampioen van de wereld.

De gedachte brengt me terug bij een film die ik in 2013 heb gezien. Ook een crossfilm. De titel; ‘Living for the weekend’ zegt eigenlijk alles. Het dekt de lading met groot gemak. De film begint rustig. Geen knallende muziek om het allemaal gladder te maken of doen lijken. De persoonlijke opbouw geeft een goed beeld van wat er gaande is in de echte wereld van motorcross. Voor ik het besef zit ik er middenin. De beelden doen me verder naar voren schuiven op mijn stoel. Het moet stil zijn, ik wil luisteren.

Zo zag ik ze nog nooit

Een jongen wil leren. Een vader geeft ruimte. ‘Doe gewoon je best en heb plezier, das al wat ik wil’, zegt de vader nuchter. De jongen beaamt blij. ‘M’n vader laat me mijn ding doen, altijd’, zegt hij trots kijkend. Duim omhoog en gaan, verder niks. Opbouwende kritiek en nuttige tips brengen hem verder. Verder in techniek en zelfvertrouwen. Ook al zie ik bekende mannen voorbijkomen, toch geeft het een eerlijk beeld van hoe er het aan toe gaat. Je hoeft niet persé een crosser te zijn of er zelfs van te houden. Voor iedereen is dit een boodschap met levenswijsheid. Toepasbaar in veel sporten en zelfs in het leven buiten de sport. Je wordt meegenomen naar plaatselijke maar ook de GP wedstrijden. Het einddoel van velen en toch maar voor enkelen weggelegd. De werkelijke emoties van de rijders en crew geven me kippenvel. Zo zag ik ze nog nooit.

‘exceptional few’

Alles tussen de normale shots en beelden die we gewend zijn komen voorbij. Het zijn ook gewoon mensen. Dus. Ook motorcross is een sport waar je voor moet leven. Waar je alles voor moet doen en soms nog meer voor moet laten. De ‘exceptional few’ hebben maar een paar jaar, enkelingen daargelaten. Je moet er staan, week in week uit. Dan is het ineens je baan en moet je presteren, in welke omstandigheden ook. Er staan. Een serieuze blessure kan een verloren seizoen beteken. Weer een jaar in de min.

Wij crossen toevallig   

Ook topatleten zijn mensen met emoties. Dat blijkt ook hier weer. Een ruzie wordt uitgesproken en tranen worden gelaten. Zo moesten alle raceverslagen vertoond worden. Het leven ervoor, ertussen en erna. Buiten dat ik de naam: ‘Living for the weekend’, een super keuze vindt, maakt deze film je duidelijk dat het eigenlijk niet alleen om het weekend gaat. De race wordt eigenlijk tussen de wedstrijden beslist. Alles hangt af van je toewijding. Je inzet en discipline. Dat gecombineerd met bovenmatig talent brengt sommigen aan de top. Een enkeling. Wel duidelijk is dat het niet persé gaat om kampioen worden en wedstrijden winnen. Dat kan er tenslotte ook maar één van het hele veld. De rest heeft ongekend veel plezier. Nergens mee te vergelijken maar dat hoeft ook niet. Ieder zijn ding. Living for the weekend. Toepasbaar voor iedereen die een passie heeft er daar voor gaat. Wij crossen toevallig.

Nog nooit gedaan

Deze belevenis maakt me nieuwsgierig. Na het zien van het tweede meesterstuk ‘Cairoli the Movie’ ben ik toch wel overtuigd dat LFTW in staat is weer een mooi project af te werken. Aan regie en filmkwaliteit zal het in ieder geval niet liggen. ‘The Exceptional Six’, zal zeker weer dik de moeite waard zijn. Het wordt alleen maar beter en mooier heb ik de indruk. Het ‘achter de schermen’ concept staat me in ieder geval wel aan en is ook de gedachte die mij drijft. De creatieve Jean Paul Maas was op zoek naar iets nieuws en heeft dat heel duidelijk gevonden. Nog nooit gedaan. Als ik zie welke rijders er onder de crossloep worden genomen is het iets geworden om naar uit te kijken. Binnenkort is het zover. Kaartjes vastgelegd alvast, kon wel eens druk worden…